زنانه پای حرف ‌ام می ایستم .

"دوست داشتنِ " تو از جانبِ من  فقط و فقط مربوط به خودم است .به کسی دیگر ربط ندارد .با عرض معذرت از رویِ مهربانت ،حتی به خودِ تو نیز ربط ندارد.میتوانی هر کاری بخواهی بکنی با "دوست داشتنِ" من ،میتوانی بی تعهد باشی به آن ،میتوانی بپذیرش و شاد شوی،میتوانی نشنوی و از آن بگذری.هرکاری بخواهی میتوانی انجام دهی در موردِ خودت ،ولی نمی توانی مرا از این اوج ،از این "دوست داشتن "پایین بکشی.نمی توانی درگیرِ لجنزارِ حسد و وابستگی ام کنی .آنقدر آزادت میگذارم که "دوست داشتن" ام ،آب از آب تکان ندهد . من از آن گروه نیستم که روزگار سیاه کنم .من حتی بلد نیستم روزگارِ خودم را سیاه کنم .آنقدر آغوش ام باز است و می پذیرم که نیاز ندارم بجنگم برای آنچه ندارم .یا بجنگم با آنچه دارم و نمی خواستمش .

عزیزِ جان .تو میتوانی با "دوست داشته شدن" ات از جانبِ من هرکاری بخواهی بکنی .

من ؟من با آن دلگرم شدم،مهربان تر میشوم چند درجه،بیشتر درد ام میگیرد از درد کشیدنِ تو و آدم ها و حتی حیوانات .از ته دل بیشتر میخندم.توقع ام کمتر میشود از دیگران .بیشتر گریه میکنم.بیشتر گلدون میخرم و برای هرکدامشان حرف میزنم،شعر میخوانم .شاید عشق ات باعث شود دیگر یادم نرود آبیاری شان را.بیشتر مینوسم .من بیشتر گوش میدهم،بیشتر صبر کردن می آموزم ،احتمالا کمتر قضاوت کنم دیگران را .

بیشتر میجنگم برای زندگیِ ام ،برای زیباتر شدنش‌.

باور کن دوست داشتن ات اینهمه برکت دارد برایم .برای همین میگویم "این فقره فقط و فقط مربوط به خودم است."و زنانه پایِ حرفم می ایستم .

.